سوء استفاده از لبخند ساختگی روی لبهام...
گاهی وقتا انقلاب میکنی یک انقلاب تک نفره!
وقتی انقلاب میکنی که تحملت تموم بشه و رفتارهای بد و نادرست نه تنها کم نشه بلکه روز به روز بدتر و بیشتر بشه.
نمیدونم عصرهای جمعه چه فلسفی ای داره که همش باید با اوقات تلخ اون آفتاب غروب کنه.
حرفای غیرمستقیم دردش از حرفای صریح و مسقیم بیشتره...انگار یک حسی بهت دست میده که هم نفهم فرضت کردن و هم دارن باحرفشون توهین میکنن ویکم قضاوت چاشنی اش کردن.
تحمل اینطور حرف زدن ها سخته...یا بگم ناممکنه بالاخره یک جایی ادم میرسه ته خط و قید همه چیو میزنه تا جلوی این نوع برخورد دیگران رو با خودش بگیره چون هرکس در ذات خودش عزت نفس داره...
یکم گریه و یادآوری حرفایی که برات گرون تموم شدن...فکر تلافی و انتقام ...بدترین روز بود امروز اصلا حال خوشی ندارم.خیلیا هستن که از همین خنده مصنوعی روی لبام بدجور دارن سو استفاده میکنن.
رفتارم تغییر خواهم داد....تو دنیای امروز مهربونی و محبت کنی بدترین بلاهاسرت میارن و شخصیتت راحت خرد میکنن.
